Dag 2; Vancouver – Princeton

Nadat we heerlijk geslapen hebben na de lange drukke dag van gisteren, hebben we vandaag de camper op kunnen halen. We werden om 10:30 uur opgehaald door een taxi die ons naar het verhuurbedrijf bracht . We waren niet de enige, alhoewel het toch redelijk vlot verliep. Na de gebruikelijke papieren kermis kregen we een draagbare DVD speler mee met een instructie video er op. Hierna kregen we nog even snel uitleg van een van de personeelsleden, rondje om de camper – hier een kras, daar een putje in het raam, en daar nog een deuk – en vervolgens konden we onze koffers pakken en konden we vertrekken. Het is toch wel even wennen; een grote wagen, een vreemde stad waar de verkeersborden niet zoals die van de ANWB zijn en een automaat. Wat heb ik vaak naar de versnellingspook gegrepen. Het spontaan de koppeling intrappen doe je maar één keer waarna je met een flinke klap tot stilstand komt (oh ja, die linkerpedaal is de rem…). Maar voor de rest ging het wel redelijk.

Eenmaal op pad eerst maar even naar de supermarkt. Bij het verhuurbedrijf zeiden ze al waar we de Wal*Mart konden vinden: “Hier rechtsaf, steeds rechtdoor rijden, kom je vanzelf op 88 avenue uit en dan aan de linkerzijde heb je Wal*Mart.” Na een aantal keren verkeerd te zijn gereden, bijna een bus te hebben geramd en weer een keer door een vriendelijke Canadees – die zojuist 3 weken door europa is wezen trekken (Slovenië komt z’n vrouw vandaan, Italië en Griekenland) – kwam we uiteindelijk bij de Wal*Mart. Het is inderdaad een mooie grote winkel waar ze alles hebben. We waren al gewaarschuwd; alles is groter. We hadden dit ook al zelf ondervonden op de weg. Alle auto’s zijn hier al groot, echt die grote bakken, ook de vrachtwagens. Een Diahatsu Cuore vind je hier niet. Ook in de supermarkt is alles mega groot; veel toiletpapier, 2 liter flessen cola, 4 liter vaten sinaasappelsap, kilo verpakkingen Becel, etc. Na alle boodschappen in geladen te hebben zijn we dan eindelijk op pad gegaan.

Eerst zijn we via de Highway 1 richting Hope gereden en daar weg nummer 3 genomen naar Princeton. Des te verder je van Vancouver kwam, des te minder verkeer je tegen kwam. Da’s wel heel erg lekker. Slingerweggetje hier en daar nog een haarspeldbocht, heuvel op en weer naar beneden. Heel mooi rijden hier, echt een aanrader. Rond 18:15 kwamen we dan uiteindelijk aan in Princeton en vonden we onze camping. Helaas sluit die om 17:00 uur, het kantoor tenminste, maar de ground manager konden we elders op het park vinden. En daar stonden we dan op deze wel heel erg lekker rustige camping naast een Brits echtpaar die hier sinds 1 april al rond trekt en zich hier wil gaan vestigen. Onderweg kwamen we trouwens onze eerste wildlife tegen; een grote marmot - lijkt wel op een kleine berenjong - en een ree.

Morgen ochtend moeten we om 9:00 uur – als het kantoor open gaat – ons eerst even inchecken en vervolgens weer gelijk uit checken omdat we dan weer vertrekken richting Nelson. Nu maar eerst even ‘lekker’ gaan slapen. Hopelijk kan het. Morgen weer een dag…