We hebben besloten om maar 1 dag op de natuurcamping te blijven en onze reis te vervolgen naar Jasper. Zoals gisteren gezegd zijn we eerst nog naar het Peyto Lake gegaan wat volgens de boekjes erg mooi moet zijn. Via een korte wandeling van ongeveer 20 minuten kom je op een uitzichtpunt uit waar je inderdaad een verbluffend uitzicht hebt over het meer. Het begint al aardig eentonig te worden hier in Canada. Alles is groot en mooi. Maar dit is inderdaad een schitterend meer.
Hierna pakken we de auto weer en rijden nu noordelijk richting Jasper om halverwege de Icefield Parkway aan te gaan bij het Icefield Center. Hier bij de Columbia Icefields vindt je een aantal gletsjers bij elkaar waar je op kunt met behulp van speciale ijsbussen. Deze voertuigen zijn eigenlijk ontwikkeld voor de olie industrie om op plekken te komen waar je normaal gesproken niet kunt komen. Ze hebben ontzettend grote wielen waar weinig lucht in zit om zoveel mogelijk grip te krijgen op het ijs. Met een schamel vermogen van slechts 250 pk en een koppel van hier tot Swifterbant, kunnen ze dus moeiteloos een helling aan van 18 graden (die we dus ook nemen…) Boven op de gletsjer aangekomen worden we met z’n allen losgelaten op het ijs. Het is indrukwekkend hoe groot en massief die gevaarte is. Ons wordt afgeraden om de gletsjer verder op te lopen aangezien er grote scheuren in het ijs kunnen zitten van wel 100 meter diep. Deze scheuren kunnen bedekt zijn met een dun laagje sneeuw zodat je ze niet kunt zien. We blijven dus – zo laf als we zijn – maar lekker achter de oranje pionnetjes die ze hebben uitgezet… Ze vertellen ons nog wel dat we geluk hebben omdat het vandaag een van de mooiste dagen is de ze gehad hebben met 15 graden Celsius. We zijn dus ook maar al te blij met onze jassen die we gekocht hebben in Banff.
Na de terugtocht hebben we gauw de auto weer gepakt en zijn we naar Jasper gereden. Helaas bleek de camping die we op het oog hadden geen vrije plaatsen meer te hebben met zogenaamde full hookups dat wil zeggen met water, electra en afvoer, en ook geen plaatsen meer met alleen electra, dus dan maar helemaal zonder. We konden ons afval water nog wel dumpen, dus dat scheelt ook wel weer.
Morgen willen we naar Clearwater en de camping daar kunnen we al reserveren, dus dat doen we dan ook maar gelijk. Gelukkig heeft de mobiel nog 1 streepje bereik dus pakken we dat maar met beide handen. Die is gelukkig geregeld, weer een zorg minder voor morgen.
Op de camping hebben we ons nog wel kunnen douchen (drie seconden water en dan weer op de knop drukken, is erg lekker als je ogen vol met zeep zitten). Op de terugweg
naar de camper komen we tot onze verbazing op eens een gezinnetje wapities tegen. Deze dieren lijken op herten maar zijn zo groot als een paard. Is toch wel bijzonder
om dit wildlife van zo dicht bij te zien. Ze blijven rustig grazen en kijken niet echt meer op van een paar pas gedouchte Hollanders die hen rustig voorbij loopt. Het
blijft een bijzonder land…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten