Waterkronen

Zoals de meesten al wel weten ben ik een grote fan / aanhanger / liefhebber / volger van de Strobist weblog van David Hobby. Hierin komen allerlei soorten items aan bod wat betreft het gebruik van Off Camera Flash. Veel van wat ik heb geleerd over flits techniek komt bij David Hobby vandaan. Deze week stond er een artikel op over het fotograferen van waterdruppels. Na het lezen van het artikel en het zien van onderstaand filmpje van Discovery's Time Warp uitzending begon het bij mij ook te kriebelen.




Eigenlijk sta je er nooit bij stil wat er gebeurt als een eenvoudige waterdruppel valt en ergens neerkomt. Het mooiste is misschien wel als de druppel net neerkomt en het water een soort kroon vormt. Maar ook de kraters en de toren die verrijst uit de krater ziet er mooi uit.

Om dit alles voor elkaar te krijgen moeten we de opstelling maken. Wat hebben we nodig:

• Een ruime werkplek (neem de kamertafel)
• Een bak met water. Een zwarte cakeblik was wel goed, reflecteert de gekleurde achtergrond mooi op.
• Dus moeten we ook een achtergrond hebben. Een map met hier gekleurd papier aan vast werkt prima.
  
• Losse flitser om de achtergrond mee te verlichten.
• Statief om de camera op te monteren.
• Pipet om waterdruppels mee te laten vallen.
• Heel veel ruimte op je geheugenkaartjes...

Dit is wat we in eerste instantie nodig hadden om mee te beginnen. De flitser (Nikon SB-600 Speedlight in dit geval) richten we op de achtergrond waardoor het gekleurde licht weerkaatst op het water zodat de rimpelingen en opspattende druppels goed te zien zijn. De flitser was ingesteld op ongeveer 1/16 vermogen om genoeg licht te krijgen voor een ruime scherpte-diepte. Bij f/8 spreken we hier nog maar over ongeveer 10 mm, dus niet veel. Als het vermogen omhoog geschroeft wordt zal de duur van de flits ook toenemen, en dat willen we liever niet omdat er dan bewegingsonscherpte te zien is van de vallende druppel. Dit is ook de reden waarom ik de studio flitser niet kon gebruiken omdat deze te traag is. De flitser werd aangestuurd via een ouderwets kabeltje, maar nu wist ik zeker dat de flitser mee ging als ik een foto maakte.

De camera werd handmatig scherpgesteld op een punt waar de druppels moesten vallen en als sluitertijd namen we 1/320e van een seconde. Dit is de kortste flitssynchronisatietijd van de D300 waardoor de druppels stil kwamen te staan.


Met het pipetje werden de druppels losgelaten van ongeveer 30 cm hoogte en op het moment van neerkomen werd de sluiter van de camera bediend. Dit vergt wel enige oefening, maar na verloop van tijd begin je hier wel gevoel voor te krijgen. Het grootste nadeel van deze methode is dat de druppel nooit exact op de zelfde plek neerkomt, en dus regelmatig onscherp is.


Om de druppel steeds op een vaste plek neer te laten komen en een continue stroom van druppels te genereren, moest er een constructie bedacht worden. Men neme hiervoor:

• 2 statieven
• Een pvc buis als dwarsligger
• Tape om de buis vast te zetten (anders sodemietert de boel om...)
• Een boterhamzakje met water
• Klem om het waterzakje te dragen
  
• Naald - of in mijn geval een passer - om een klein gaatje te prikken in het zakje

Er hoeft helemaal niet zo veel water in het boterhamzakje, want in een halve liter water zitten dusdanig veel druppeltjes dat je minstens 3 dagen bezig bent voordat het zakje leeg is...


Door het zakje boven de bak met water te bevestigen en een klein gaatje te prikken zodat hier met een constante stroom de duppels uit vallen, konden we steeds door blijven fotograferen. Als het gaatje te groot is, dan druppelt het niet meer maar stroomt het en dan kun je een nieuw zakje gaan vullen. (Ter aanvulling, na afloop van de shoot niet gaan dreigen met het waterzakje om deze naar je lieftallige wederhelft te gooien....)

Als dit eenmaal op gang is kun je gaan experimenteren met je achtergronden, verschillende kleuren, je witbalans kun je aanpassen etc. Ook krijg je meer gevoel voor de timing en kun je het begin van het neerkomen vastleggen zodat je het 'kroontje' te zien krijgt. Of juist even wachten totdat de toren is gevormd en het druppeltje er boven los is gekomen.




Het was een zeer leuk experiment wat iedereen thuis kan gaan doen. Het enige wat je echt nodig hebt is een losse flitser. Ik heb alles met de 18-70mm objectief geschoten, omdat deze het dichtst bij kon komen met 38 cm. Het mooiste zou zijn om een 105mm macro objectief er bij te hebben, nog een Nikon SB-900 mm en een batterygrip ;) Die heb ik nog niet, maar donaties zijn altijd welkom :D

De slideshow met een selectie van de foto's is zoals altijd weer te vinden op PrakArt.nl.

Dagje Dierentuin Amersfoort

Zaterdag 23 mei zijn we een dagje naar de dierentuin gegaan. Net als 11,5 miljoen andere mensen... Maar goed, nadat we een parkeerplekje hadden gevonden en eenmaal in het park waren viel het op zich nog mee. Amersfoort is een aardig groot park (de dierentuin dan, de rest van de stad is nog weer wat groter...) en je kunt je er een hele dag wel vermaken.

Het park ziet er netjes uit en ook de route hebben ze goed aangegeven. Volg de bordjes 'Mis niks 1' en, nou ja, je mist dan niks... Gewoon de nummertjes volgen van 1 tot 35 en je hebt alles gezien.

Van de beren tot de olifanten.

En van pinguïns tot apen.

Na een dagje ben je toch weer aardig gaar, maar het was wel weer de moeite waard.

Meer foto's zijn zoals altijd weer te vinden onder Slideshow van de site PrakArt.nl

Vakantie Schoonrewoerd - Part Deux

Het is weer afgelopen met de vakantie maar we hebben - ondanks het niet al te geweldige weer - toch een mooie vakantie gehad. Dinsdag 5 mei begon al nat en hebben we de fietsen laten staan en zijn in de auto gesprongen. Met de fietsknooppuntenkaart (leuk woord voor scrabble) op schoot hebben we een leuke route gereden. De TomTom werkt niet, omdat we niet wisten waar we langs wilden. Per knooppunt besloten we welke kant we op wilden en op konden. Daar kan geen navigatiesysteem tegen op... Verschillende dijkweggetjes gevonden en zo kom je op de meest leuke plekjes terecht. Niks kortste route, de leukste... Als je dat nou als voorkeur in je TomTom kon opgeven... Vanuit Schoonrewoerd rond Zijderveld, Culemborg, Beusichem, Asch en Buren gereden.

In Buren er nog even uitgegaan en daar bleek een vrijmarkt gaande te zijn. Verder hebben we de korenmolen De Prins van Oranje bezocht wat weer zeer boeiend was om te zien.

Na Buren zijn we doorgereden via Buurmalsen en Tricht en zijn we via de Lingedijk weer richting Leerdam gereden. Nog even iets tussendoor. Waar komt de Leerdammer kaas vandaan? Ja, dat dacht ik in eerste instantie ook, maar dat is uiteraard niet het geval. Leerdammer wordt in Schoonrewoerd gemaakt... En dan nog een. Waar staat de zendmast van Lopik? Klopt, die staat niet in Lopik, maar in IJsselstein... Is trouwens best een groot mastje.

Bij ons huisje lopen elke dag de koeien van de stal naar de wei en 's avonds weer terug. Een kind heeft in het gastenboek geschreven dat dit de koeieoptogt was. En dat was het ook wel :)

Woensdag was de laatste dag en moesten we weer naar huis. Toch nog even naar Leerdam geweest naar het glascentrum waar ze doorlopende demonstraties geven over het glasblazen.
Een leuk detail. De grondstoffen die gebruikt worden voor het glasblazen in Leerdam komt bij Philips vandaan in Winschoten.

Een aantal glasblazers die werkzaam zijn in Leerdam komen uit Tjechië omdat in Nederland veel te weinig mensen zijn die dit vak nog leren. En ik moet zeggen dat ze het wel kunnen. Het is er wel bloedjeheet daarbinnen, en daarom lopen ze ook in korte broek en t-shirt.
We hebben gezien hoe ze deze mooie producten maken en wat er allemaal bij komt kijken.
Yep, ook dit maken ze. Een bierglas van ongeveer 40 cm hoog. Zelf de bubbeltjes zitten in het glas en het schuim.

Helaas is deze vakantie nu weer voorbij en begint het normale leven weer. We hebben er wel van genoten, ook ondanks het niet geweldige weer. De omgeving Rivierenland is erg mooi en we zullen er ook zeer zeker weer naar terug willen (maar dan met wat beter weer...).

Voor meer foto's van deze vakantie kun je zoals gebruikelijk terecht op de site van PrakArt.nl

Vakantie Schoonrewoerd

Waar zeg je? Schoonrewoerd. Yep, een goed gepoetste Donald Duck (cryptogram met *** sterren). Schoonrewoerd ligt iets ten noorden van Leerdam en telt ongeveer 1600 inwoners. Wij hebben hier een Bed & Breakfast adres gevonden bij Bas Middelkoop. Hij heeft een boerderijtje met daarnaast een tuinhuis die verhuurd wordt. De eerste nacht hebben we in het voorhuis van de boerderij overnacht. Je kunt goed zien dat de mensen vroeger een stukje kleiner waren dan wij...


Maar goed, het ontbijt 's ochtends is perfect. Deze kunnen we buiten nuttigen met het uitzicht over de weilanden terwijl de vogels om ons heen zitten te fluiten.

De eerste dag hebben we trouwens de IJsvogelroute gelopen, een wandeltocht van ruim 8 kilometer die niet al te best is aangegeven en ook het kaartje laat veel te wensen over. Maar we hebben het gered. Onderweg nog een kievit met twee jonge kuikens tegen gekomen die onze weg over wilden steken, maar ons als bedreiging zag. Met veel kabaal de kuikens aan de overkant gekregen en ons weggejaagd.

De tweede dag hebben we een fietsroute van ruim 50 kilometer gefietst. Op het kaartje stond 42 kilometer. Dus flink wat extra kilometers in de benen zitten. 's Morgens begon het langzaam te motregenen wat over ging in regenen. Even onder een boom schuilen in Tricht waarna je even later opeens geroepen wordt of we misschien een kopje koffie wilden drinken. Nou, dat slaan we niet af hoor. Een zeer aardige familie die ons even binnen liet om de regen af te wachten. Nadat het weer droog was de route vervolgd langs de Linge richting Fort Asperen. Hier nog even rondgekeken wat erg interessant was.

In Acqouy staat een kerktoren die welgeteld 115 cm (3,8 graden) uit het lood staat (0,2 graden minder dan die van Pisa). Het bijzondere is dat op de begraafplaats mevrouw Cornelia Pisa ligt.

Kijk op de site van PrakArt voor de foto's van de afgelopen dagen. En nu maar hopen dat de weergoden ons goed gezind zijn voor de komende dagen...