Waterkronen

Zoals de meesten al wel weten ben ik een grote fan / aanhanger / liefhebber / volger van de Strobist weblog van David Hobby. Hierin komen allerlei soorten items aan bod wat betreft het gebruik van Off Camera Flash. Veel van wat ik heb geleerd over flits techniek komt bij David Hobby vandaan. Deze week stond er een artikel op over het fotograferen van waterdruppels. Na het lezen van het artikel en het zien van onderstaand filmpje van Discovery's Time Warp uitzending begon het bij mij ook te kriebelen.




Eigenlijk sta je er nooit bij stil wat er gebeurt als een eenvoudige waterdruppel valt en ergens neerkomt. Het mooiste is misschien wel als de druppel net neerkomt en het water een soort kroon vormt. Maar ook de kraters en de toren die verrijst uit de krater ziet er mooi uit.

Om dit alles voor elkaar te krijgen moeten we de opstelling maken. Wat hebben we nodig:

• Een ruime werkplek (neem de kamertafel)
• Een bak met water. Een zwarte cakeblik was wel goed, reflecteert de gekleurde achtergrond mooi op.
• Dus moeten we ook een achtergrond hebben. Een map met hier gekleurd papier aan vast werkt prima.
  
• Losse flitser om de achtergrond mee te verlichten.
• Statief om de camera op te monteren.
• Pipet om waterdruppels mee te laten vallen.
• Heel veel ruimte op je geheugenkaartjes...

Dit is wat we in eerste instantie nodig hadden om mee te beginnen. De flitser (Nikon SB-600 Speedlight in dit geval) richten we op de achtergrond waardoor het gekleurde licht weerkaatst op het water zodat de rimpelingen en opspattende druppels goed te zien zijn. De flitser was ingesteld op ongeveer 1/16 vermogen om genoeg licht te krijgen voor een ruime scherpte-diepte. Bij f/8 spreken we hier nog maar over ongeveer 10 mm, dus niet veel. Als het vermogen omhoog geschroeft wordt zal de duur van de flits ook toenemen, en dat willen we liever niet omdat er dan bewegingsonscherpte te zien is van de vallende druppel. Dit is ook de reden waarom ik de studio flitser niet kon gebruiken omdat deze te traag is. De flitser werd aangestuurd via een ouderwets kabeltje, maar nu wist ik zeker dat de flitser mee ging als ik een foto maakte.

De camera werd handmatig scherpgesteld op een punt waar de druppels moesten vallen en als sluitertijd namen we 1/320e van een seconde. Dit is de kortste flitssynchronisatietijd van de D300 waardoor de druppels stil kwamen te staan.


Met het pipetje werden de druppels losgelaten van ongeveer 30 cm hoogte en op het moment van neerkomen werd de sluiter van de camera bediend. Dit vergt wel enige oefening, maar na verloop van tijd begin je hier wel gevoel voor te krijgen. Het grootste nadeel van deze methode is dat de druppel nooit exact op de zelfde plek neerkomt, en dus regelmatig onscherp is.


Om de druppel steeds op een vaste plek neer te laten komen en een continue stroom van druppels te genereren, moest er een constructie bedacht worden. Men neme hiervoor:

• 2 statieven
• Een pvc buis als dwarsligger
• Tape om de buis vast te zetten (anders sodemietert de boel om...)
• Een boterhamzakje met water
• Klem om het waterzakje te dragen
  
• Naald - of in mijn geval een passer - om een klein gaatje te prikken in het zakje

Er hoeft helemaal niet zo veel water in het boterhamzakje, want in een halve liter water zitten dusdanig veel druppeltjes dat je minstens 3 dagen bezig bent voordat het zakje leeg is...


Door het zakje boven de bak met water te bevestigen en een klein gaatje te prikken zodat hier met een constante stroom de duppels uit vallen, konden we steeds door blijven fotograferen. Als het gaatje te groot is, dan druppelt het niet meer maar stroomt het en dan kun je een nieuw zakje gaan vullen. (Ter aanvulling, na afloop van de shoot niet gaan dreigen met het waterzakje om deze naar je lieftallige wederhelft te gooien....)

Als dit eenmaal op gang is kun je gaan experimenteren met je achtergronden, verschillende kleuren, je witbalans kun je aanpassen etc. Ook krijg je meer gevoel voor de timing en kun je het begin van het neerkomen vastleggen zodat je het 'kroontje' te zien krijgt. Of juist even wachten totdat de toren is gevormd en het druppeltje er boven los is gekomen.




Het was een zeer leuk experiment wat iedereen thuis kan gaan doen. Het enige wat je echt nodig hebt is een losse flitser. Ik heb alles met de 18-70mm objectief geschoten, omdat deze het dichtst bij kon komen met 38 cm. Het mooiste zou zijn om een 105mm macro objectief er bij te hebben, nog een Nikon SB-900 mm en een batterygrip ;) Die heb ik nog niet, maar donaties zijn altijd welkom :D

De slideshow met een selectie van de foto's is zoals altijd weer te vinden op PrakArt.nl.