Vakantie Regensburg en Tsjechië (Deel 2)

Dag 6: Plzen en de Pilsner Urquell.
Eenmaal wakker geworden hoorden we dat het regende, maar gelukkig was dit van korte duur. Wel lang genoeg om het grasveldje waar ons huisje aan ligt, weer lekker sompig te maken… Na het ontbijt de auto pakken en naar de stad Plzen (Pilsen in het Duits) gereden. Het zonnetje kwam er al weer door dus dat beloofde wel weer veel goeds. In Pilsen hebben we een bewaakte parkeergarage gezocht maar deze was eigenlijk al vol of niet toegankelijk voor ons. De beheerder, een vriendelijk man die al wat op leeftijd was, was erg behulpzaam en we mochten toch op een door hem aangewezen plekje parkeren.

Daarna zijn we de stad in gegaan om hier lekker rond te kijken. Tsjechië heeft een zeer rijke historie en net als Regensburg, waar we eerder waren, is dit weer terug te zien in de vele architectuur. Het ziet er niet zo perfect uit als in Regensburg, maar het is zeer zeker de moeite waard. De gotische kathedraal Sint Bartholomeus is een imposant kerkgebouw met een toren van 102,6 meter hoog. De toren is ook te beklimmen en dat hebben wij dus ook gedaan. Eerst 56 treden tot de kassa en daarna nog 301 treden tot je niet verder kunt. Op de bovenste rand (62 meter hoog) heb je een prachtig uitzicht over de gehele omgeving.

Na deze beklimming hebben we het wat rustiger aan gedaan en hebben we het brouwerij museum bezocht van Pilsen. Want zoals elke bierliefhebber weet komt de naam Pils uit deze stad en is de Pilsner Urquell de moeder van aller pilsen. Na deze bezichtiging van het museum hebben we in het bierlokaal uiteraard nog een echte ‘pils’ genuttigd en daarna heerlijk gegeten. De lunch kennen ze hier niet zoals wij die hebben, maar wordt hier de warme maaltijd genuttigd. Zo ook wij…

Vervolgens zijn we de stad nog wat doorgelopen en nog wat bijzonder gebouwen bekeken waarna we langzaam aan de auto weer hebben opgezocht. Gelukkig heeft de TomTom ons de stad weer uitgeloodst waarna we in een dorpje vlak bij ons huisje nog even boodschappen hebben gedaan. ’s Avonds weer lekker rustig aan gedaan.

Ook van Pilsen is er een slideshow gemaakt met meer foto's.

Dag 7: Boheemse Woud.
Afgelopen nacht werden we getrakteerd op een onweersbui. Een flinke onweersbui. Vlak in de buurt is het nog in geslagen ook, maar dat was gelukkig maar een keer, en niet in ons huisje. Ons huisje is van hout. En hout brand. Maar dan moet het in de haard… Gelukkig trok de bui redelijk vlot over en werd het in de loop van de ochtend weer droog en won het zonnetje weer aan kracht. We hebben een klein riviertje vlak bij ons huisje lopen welke vandaag een aardige herrie maakte. Al het water wat er vanochtend gevallen is, moet natuurlijk ook weer afgevoerd worden. Wat normaal een rustige rivier is, waar je nog net over heen kunt springen, was nu uitgegroeid tot een flinke stroming waar je niet zonder nat pak over heen kon komen. Na het ontbijt liepen we door het weke gras moerasveld naar de auto en reden we richting het zuiden naar het Boheemse Woud of Sumava zoals het hier heet.

In Hartmanice zijn we gestopt om wat informatie te halen over wandelroutes in de omgeving want we willen wel een bewegwijzerde route volgen in het woud. Als je hier verdwaalt ben je maar een paar dagen onderweg voor je de bewoonde wereld weer tegenkomt, da’s wat korter dan in Canada… Gelijk maar even bij een restaurantje langs geweest om het vochtgehalte van ons lichaam wat aan te vullen.

Hierna zijn we doorgereden naar Modrava waar diverse wandelroutes beginnen. Het is niet zo goed aangegeven als door onze eigen Staatsbosbeheer, maar we konden toch een pad volgen door het bos. We moesten wel een tandje terugschakelen want we gingen aardig steil de berg omhoog. Na een paar uurtjes wandelen waren we weer terug bij de auto en zetten we weer koers richting ons huisje in Nove Mitrovice.

Niet echt een slideshow te noemen met slechts drie foto's, maar toch...

Dag 8: Hibernating / Sluimerstand…
Gisteren hadden we al besloten om vandaag weer een lekker luierdagje van te maken. Bij het wakker worden scheen het zonnetje al weer volop, dus dat beloofd weer veel goeds. Tot nu toe klagen we niet over het weer. Nog steeds een korte broek aangehad en de paraplu bleef in de auto.

De tuinstoelen hebben we weer buiten gezet en de boeken kwam weer mee. Ook nog even een paar foto’s gemaakt van het weer rustig geworden riviertje en een grote draak die zich onder het schuurtje had verschanst.

Ook vandaag niet zo veel foto's gemaakt, maar meer de flora en fauna om ons heen.

Dag 9: Terug naar Sumava.
Vandaag zijn we terug gegaan naar de Sumava voor nog een wandeling. Dit keer bij het plaatsje Borová Lada (volgens mij niets te maken met het automerk…). Hier hebben we de auto neergezet en een rondwandeling gemaakt van ruim 4 km door de bossen. Ik noem hier expliciet een rondwandeling, want dat is vrij uniek hier in Tsjechië. Mocht er al een wandeling zijn uitgestippeld, dan is dat meestal van plek A naar B. Hoe dat je weer bij A uitkomt is je eigen pakkie an. Pak dan de bus maar of zo… Dit keer dus niet, dit was een route van A naar A; wel zo makkelijk. Ook vandaag weer prachtig weer gehad. Rond de 25 graden en af en toe een briesje die zorgt voor de nodige verkoeling. Nadat we weer terug waren nog even een terrasje meegepikt alvorens we via Vimperk (Winterberg in het Tsjechisch) naar Nepomuk reden, wederom via de vele kronkelweggetjes en haarspeldbochten. Onderweg kwamen we in de buurt van het huisje wat wij in eerste instantie hadden geboekt. Wij kregen een week voordat onze vakantie zou beginnen het bericht dat dit huisje flinke waterschade had doordat een aangrenzende rivier buiten zijn oevers was getreden. Dit klopt ook aardig want we zagen al een groot aantal bomen aan de kant van de rivier die ontwortelt waren. Ook moesten we een aantal keren stoppen omdat er gedeelten van de weg compleet weggeslagen waren door de rivier.

Onderweg nog een flinke wolkbreuk meegemaakt waarbij het water over de weg stroomde en de ruitenwissers flink aan het werk moesten. In korte tijd kan er heel wat water naar beneden komen…

In Nepomuk hebben we weer bij het hotel van Radovan gegeten, wat uiteraard weer heerlijk was. Hier konden we trouwens weer gewoon buiten zitten, want hier scheen het zonnetje gewoon en had het niet geregend.


Aangezien het alweer de laatste dag is in het huisje in Nove Mitrovic en we morgen de reis moeten maken naar het volgend huisje, moeten we de boel al weer gaan inpakken. De bezem (letterlijk) nog even door het huisje heen halen en dan morgen de auto inpakken.

Meer foto's van dag 9 zijn in deze slideshow te vinden.

Dag 10: Het nieuwe huis.
Vannacht wakker geworden van de onweer en de regen. Ook nu weer een flinke klapper in de buurt. Daarna gelukkig wel weer lekker geslapen, maar bij het wakker worden regende het nog steeds. Sterker nog, pas rond 18:00 uur is het gestopt met regenen. Een behoorlijke natte dag dus, maar we moesten toch hoofdzakelijk reizen dus was het niet heel erg. Tussen de pijpenstelen door de tassen en spullen naar de auto gebracht en zo de hele boel ingeladen. Rond 9:30 uur hadden we gebeld met Radovan (onze huisbaas) dat we rond 10:15 uur graag wilden vertrekken waarop hij zei dat hij onderweg was naar Nepomuk. Om 10:55 uur nog maar eens gebeld en hij zou dit maal zijn zoon sturen. Om 11:10 was die er dan ook en konden we vertrekken.

Omdat we pas om 15:00 uur in het ander huisje konden, hebben we een kleine omweg gemaakt via de stad Tabor. Jammer genoeg regende het hier ook nog en zijn we hier niet uit geweest om de stad te bekijken. Rond 14:45 uur kwamen we aan in het plaatsje Mirosovice waar ons huisje zou moeten staan. Hmmm, volgens de route beschrijving moeten we hier ergens het spoor over en dan zijn we er. Na wat verder zoekwerk op de TomTom blijkt dat er twee Mirosovice’n zijn die ongeveer 30 km bij elkaar vandaan liggen. Lekker handig :) Dus de navigatie ingesteld op de goede plek en tuffen maar weer. Na een half uurtje kwamen we dan uiteindelijk bij ons nieuwe huisje aan. Nou, zeg maar huis. Een groot huis die net gerenoveerd is met alles er op en er aan. Zelfs een bad en vaatwasser!


Het jammere is echter dat ze hier twee soorten stroom hebben: een goedkope en een normale. De goedkope stroom wordt aangeleverd als de centrale er genoeg van heeft, dus je weet nooit wanneer dat dat is. Dus geen bepaalde periode tussen bijvoorbeeld 19:00 uur en 06:00 uur. Daarbij komt nog dat je deze goedkope stroom een eigen groep heeft in de meterkast en hier de boiler op zit aangesloten. Lekker handig dus als Nicolina in bad is geweest en Ties ook nog wel in bad wil. Is het warme water dus op… Kun je dus een nacht wachten zodat de 120 liter boiler weer op temperatuur is. Dus dan maar de volgende ochtend in bad.

Het was vandaag een reisdag, dus niet zo veel foto's gemaakt, maar toch nog een paar.

Dag 11: Weer lekker rustig aan.
Na een zeer natte vorige dag begon deze dag droog en zonnig. Wel veel wolken, maar de temperatuur was prima. Buiten ontbijten en lekker de boekjes er weer bij. ’s Middags werd er opeens aangebeld door een tweetal heren met een attachétas onder de armen. ‘Goeiedag heren’, begin ik maar in mijn beste Tsjechisch. Een van beide heren begon een verhaal te vertellen waarbij ik bij het eerste woord de weg al kwijt was. Ik moest hem wel interrumperen en vertelde hem in het Engels dat wij hier op vakantie zijn en geen Tsjechisch spreken. Beide heren keken wat verdwaald naar elkaar omdat geen van hen op hun beurt weer Engels verstond, laat staan sprak. Hoe maken we dit nou weer duidelijk wat we willen. Een van hen begon wat te vertellen en keek omhoog en zei: ‘Jehova’. ‘Ah, I understand’, zei ik maar. Ook hier in Tsjechië heb je ze dus, en ze vertrokken maar weer, wetende dat ze hier geen zaken konden doen.

Later die middag hebben we de auto gepakt en zijn nog even rondgereden richting Sázava waar ook een oud klooster is. Hier zijn we nog even langs geweest en rond gekeken. De funderingen van de eerste kerk die rond 1093 werd gesticht liggen hier nog. Ook de muren van een latere kerk staan nog overeind waar men nu druk bezig is met restaureren. De toren hiervan staat er ook nog.



Met een flinke omweg zijn we weer rustig richting ons huis gegaan waarbij we weer langs bijzondere plekjes en zeer smalle weggetjes gekomen zijn.

Vandaag ook nog maar even de auto gecontroleerd, want gisteren kregen we al even een waarschuwingslampje te zien dat er een storing zou zijn aan de ABS. Blijkt dat de remvloeistof wel erg ver onder het minimumniveau ligt. Morgen dus maar eerst langs een garage rijden om dit aan te vullen. Remt wel wat beter denk ik…

Meer foto's zijn hier te vinden van deze 11e dag.

Blijf hangen. De laatste paar dagen komen er ook aan...