maandag 27 juli 2009

Vakantie Regensburg en Tsjechië (Deel 3)

Dag 12: Het stadje Kutná Hora
Zoals gisteren al gezegd zijn we deze ochtend eerst even langs een garage gereden in Uhlirské Janovice waar we een Renault dealer tegenkwamen. Hier uitgelegd dat we remvloeistof nodig hadden en even later kwam de vriendelijke man alweer naar buiten om het bij te vullen, geheel kosteloos. Hierna zijn we nog wat verder rondgereden en zagen we wel waar we uit kwamen. Op een gegeven moment waren we ergens bij een rivier waar veel vakantiehuisjes stonden, maar de weg hooguit twee meter breed was en net plaats bood voor slechts één auto. Gelukkig kwamen we weinig verkeer tegen.

Wat later waren we weer op een ‘normale’ weg uitgekomen en zagen we een bord met Kutná Hora erop. We hadden in wat foldertjes al gezien dat hier ook wel redelijk wat te zien viel, dus zijn we naar dit stadje gegaan. De auto konden we nog goed kwijt op een parkeerplaats en we zagen dat we hier niet de enige Nederlanders waren. Er is veel te zien in dit stadje en als eerste hebben we de grote basiliek bezocht welke uiteraard ook weer in de steigers stond. Sinds 2005 is men hier al bezig met het restaureren en dat is ook duidelijk te zien; het ziet er weer prachtig uit. Deze basiliek is een mooi voorbeeld van Gotische bouwkunst. Binnenin is het niet minder mooi. Overal prachtige versieringen en ook de gewelven zijn bijzonder. Op de muren zijn tal van fresco’s, schilderijen en altaren aangebracht. Ook de plafonds zijn erg mooi beschildert. Bij de ingang kregen we al een papier mee met hierin de rondleiding beschreven in het Nederlands. Toch wel makkelijk.


Na deze indrukwekkende vertoning zijn we verder gelopen door het stadje en kwamen we tal van andere architectonische hoogtepunten tegen. Na een aantal uren hadden we de stad bekeken en liepen we weer naar de auto. De lucht betrok alweer en we vermoedden al dat het wel eens kon gaan regen. Dit werd dan ook bevestigd door de eerste druppels die de voorruit van de auto raakten.

Meer foto's van deze mooie dag staan in deze slideshow.

Dag 13: Geen Praag maar lekker rustig aan.
Het was de bedoeling dat we vandaag naar Praag zouden gaan, maar aangezien we een erg onrustige nacht hebben gehad stelden we dit uit tot morgen. ’s Ochtends eerst een lekker ontbijtje in de buitenlucht met het zonnetje op ons gezicht. Daarna nog weer even het reisverslag bijwerken, want die moet wel up to date blijven. ’s Middags nog even naar Uhlirské Janovice gereden om nog wat boodschappen in huis te halen.

(Geen foto's gemaakt vandaag, dus ook geen slideshow. Zelfs niet van één foto...)

Dag 14: Praag.
Om 7:00 uur ging de wekker en dat was wel heel erg vroeg. Normaal gesproken werden we tijdens deze vakantie pas een paar uurtjes later wakker. Maar Praag is een uurtje van hier rijden en we willen wel bijtijds een parkeerplekje vinden en voor de busladingen Japanners aanwezig zijn. Zoals in elke grote stad reden we rond 9:00 uur langzaam in een file Praag binnen. We hadden op de TomTom al een parkeergarage in het centrum gevonden en deze bracht ons ook direct naar de plaats van bestemming. Hier is het redelijk veilig parkeren en nog lekker koel ook.


Als eerste zijn we via de brug de Moldau overgelopen om de Praagse Burcht te bezoeken. Na een flinke klim langs vele wijnranken kwamen we boven aan en hadden gelijk een prachtig uitzicht over de stad. De burcht zelf vormt het grootste gesloten paleizencomplex ter wereld waarbij de voorzijde ongeveer een halve kilometer lang is. In het jaar 925 werd er reeds een rond gebouw neergezet door de vorst Wenzel ‘als veilige schrijn voor de hand van Sint Vitus’. In 1344 legde keizer Karel IV de eerste steen van de Sint Vituskathedraal waarmee hij de grootste domkerk van Europa wilde bouwen. Hier zijn ze ongeveer 600 jaar mee bezig geweest wat ook de verschillende bouwstijlen verklaart. Zo vindt men hier het romaans, gotisch en classicisme in terug.

Naast deze kathedraal hebben we het Gouden Steegje nog bezocht met zijn kleurige pittoreske huisjes waar op nummer 22 Franz Kafka korte tijd heeft gewoond en zijn boek Der Landärtz heeft geschreven. Aan het einde van dit steegje ga je een trappetje af en kom je bij de Daliborka uit wat vroeger dienst deed als kerkertoren. Hier staan en hangen de oude imposante martelwerktuigen nog van weleer. Zo ook een soort harnas (body cage) waar iemand in gehangen kan worden om te folteren; waarschijnlijk geen pretje…


Na dit fijn gezelschap zijn we de Sint Georgeskerk en –Klooster ingegaan waar bij de ingang al een bordje stond om geen foto’s te maken. Dus camera in de aanslag en schieten maar; net als alle andere toeristen. We hebben ons nog wel ingehouden om niet te gaan flitsen, maar dat was ook niet echt nodig. Deze kerk heeft het nogal zwaar te verduren gehad tijdens zijn bestaan. Brand en oorlogen hebben haar flink toegetakeld, maar steeds weer is ze gerestaureerd.

Het is verbazingwekkend hoeveel groepen toeristen er hier rondlopen met een gidsje voorop die een stok of paraplu omhoog houden. Je moet erg alert zijn om voor zo’n groep te blijven, anders is er geen doorkomen meer aan.

Na deze vele bezienswaardigheden zijn we de afdaling weer aangegaan en zijn we via de stenen voetgangersbrug naar de oude binnenstad getrokken. Vlak bij het oude stadhuis hebben we even een terrasje gepakt om hier wat te gaan eten en drinken. De toren bij het oude stadhuis bevat een interessante astronomische klok waarbij elk heel uur de twaalf apostelen verschijnen in twee raampjes boven de klok. Zo ook nu. Toch wel even foto’s gemaakt, want je weet maar nooit. Na deze spannende gebeurtenis begint iedereen opeens te applaudisseren… Voor de klok… Net alsof je net geland bent met het vliegtuig uit Griekenland… Hier ga ik geen woorden verder aan vuil maken.

Een ander leuke, nou ja leuk, bijzondere wetenswaardigheid is dat de klokkenmaker Hanus, die deze astronomische klok heeft gemaakt, vriendelijk werd bedankt door de gemeenteraadsleden. Zijn ogen werden met een gloeiend zwaard uitgestoken zodat hij geen vergelijkbare klok weer kon maken. Rare jongens die Tsjechen.

De binnenstad hebben we verder nog wat verkend en zijn tevens nog in de Sint Nicolaas kerk geweest en ziedaar, een groot standbeeld van onze Sinterklaas was ook aanwezig. Helemaal niet in Spanje, maar gewoon in Praag.

Na deze indrukwekkende en toch wel inspannende dag, hebben we de auto weer opgezocht en zijn we de file weer ingestapt (en achter een tram aanrijden) om vervolgens weer richting Mirosovice te rijden. Een zeer geslaagde dag overigens.

Een slideshow van ons bezoek aan Praag is er uiteraard ook en is hier te vinden.

Dag 15: Thuisblijfdag.
Vandaag was het heel erg warm en benauwd, ruim 30 graden Celsius, dus hebben we het vandaag weer rustig aangedaan. Wederom boekje er bij en het reisverslag van gisteren uitgewerkt. Daarna de auto even onder handen genomen, want de richtingaanwijzer linksvoor die doet het niet. Hier hadden we in Nederland ook al last van, maar door de fitting iets te draaien maakte hij weer contact. Nu dus niet meer. Zou ook te mooi zijn natuurlijk. Het fijne bij de Peugeot is, is dat je er heel goed bij kunt komen. Als je een kinderhandje van 2 hebt en die hebben we helaas niet. Om er goed bij te kunnen moest de koplamp unit er in zijn geheel uit. Dat kan. Maar dan moet eerst de gehele voorbumper er af. Hier eenmaal achtergekomen ben je al weer een half uur verder en vervolgens kun je bij de unit. Deze zit met twee boutjes vast. Een waar je prima bij kunt en voor de andere bout heb je een steeksleutel nodig. Hebben we die. Neen, is hierop het antwoord. Dus einde oefening en de boel maar weer in elkaar gezet. Ben je weer een dik uur mee verder. Zien we thuis wel weer.


’s Middags nog even de auto gepakt en wat rond gereden, maar na een meter of 500 de eerste waarschuwingslampjes in het dashboard: onvoldoende oplaadstroom. Zucht, dynamo kapot, losse aansluiting bij de accu, gestrand in Tsjechië? Ik houd niet zo van Kerstverlichting en zeker niet in de auto... De auto maar omgekeerd (nee, niet op z’n dak…) en terug gereden naar het huisje. Auto even uit en weer aan. Storing voorbij. Toch maar even laten lopen en wachten of het weer voorkomt. Gelukkig niet. Waarschijnlijk toch met de hitte te maken, of was de accu wat beneden het spanningsniveau en moest deze opgeladen worden (airco vol aan, lampen aan…)? We zullen het (hopelijk) nooit weten. Hierna de auto weer even gepakt en wat rondgereden tussen de grote graan- en maïsvelden. Op de weg weer terug begon het volgende lampje te branden. Wederom ‘Storing in het ABS systeem’. Hmm, waarschijnlijk zit er een klein lek in het remsysteem waardoor het remvloeistofniveau langzaam daalt. Morgen maar eerst een flesje halen voor de terugreis van zaterdag.

’s Avonds raasde er weer een onweersbui over ons heen. Gelukkig van korte duur, maar er kwam wel redelijk wat water naar beneden en het waaide ook erg hard. De temperatuur ging gelukkig een stukje naar beneden, maar was nog steeds lekker.


Dat krijg je met een thuisblijfdag, slechts drie foto's om een slideshow te maken...

Dag 16: Cesky Sternberk.
Vanmorgen weer rustig genoten van het heerlijke weer wat we hier hebben en buiten ontbeten. Ondertussen hadden we een belletje en een SMS gehad van het bezorgde thuisfront, want het was noodweer met overstromingen in Tsjechië. Gelukkig is Tsjechië groot en was dit alleen voorgevallen boven Praag. Wij zitten er gelukkig onder. Nadat iedereen weer gerust was gesteld hebben we nog van het zonnetje genoten waarna we ’s middags met de auto richting Uhlirské Janovice zijn gegaan om de laatste boodschappen in te slaan. We moeten natuurlijk wel wat te knagen hebben onderweg naar Nederland. Ook gelijk bij een tankstation langs geweest om een flesje remvloeistof te kopen. Lang leve de “Hoe-En-Wat in het Tsjechisch” boekjes :) Reservoir weer bijgevuld (was inderdaad weer bijna leeg…) waarna we weer verder konden rijden. Je moet trouwens wel betaald parkeren in Uhlirské Janovice, kost je 6 kronen. Omgerekend 0,24 cent. Moeten ze ook weer in Nederland invoeren…

’s Middags zijn we naar het plaatsje Cesky Sternberk gereden waar een gotische burcht boven op een klip is gebouwd boven de rivier de Sázava. Hier was een valkenier zijn dieren aan het tonen. Enkele valken, een adelaar (groot…) en een uil. (Als hij in plaats van een valk met een uil werkt, is hij dan een uilier???) Deze dieren komen uit een nabijgelegen opvanghuis voor roofvogels (is het dan een roofvogelier?). Al deze dieren hebben een soort van handicap en kunnen niet meer terug de natuur in.


Ook hebben we nog een rondleiding gehad door de burcht. Deze burcht is in 1241 door Zdeslav van Sternberg gebouwd en is tot op heden nog steeds in het bezit van de familie. De rondleiding loop door 15 kamers die fraai zijn ingericht met stijlmeubelen en opgesierd zijn met diverse schilderijen, familieportretten, zilverwerk en porselein. Ook de bibliotheek is om jaloers op te zijn. Alleen zou ik er andere boeken in zetten die ik wel kon lezen… De jachtsalon was ook bijzonder om te zien. Boordevol met wapens en nog veel meer dooie dieren aan de muur. Vroeger kon je nog gewoon een rookkamer hebben zonder dat je daar lelijke witte stickers op moest plakken dat roken dodelijk kan zijn. Een mooie collectie met verschillende pijpen stond daar uitgestald waarbij je zo zou beginnen met roken.

Na de rondleiding van bijna een uur waren we weer bij de ingang en liepen we weer naar buiten. Nog even wat foto’s van de burcht maken en dan weer in de auto om verder te toeren. Eerst langs het smalle kronkelweggetje langs de Sázava en daarna weer richting Mirosovice naar ons huisje.


Eén van de laatste slideshows kun je hier vinden.

Dag 17: Going Home…
Vanmorgen om 6:00 uur ging de wekker alweer. Gisteravond hebben we de meeste spullen al ingepakt, dus dat hoeft nu niet meer. Rustig aan ontbijten en de auto inladen. Even voor 7:30 uur stond de eigenaresse en haar zoon al voor de deur, ook al hadden we afgesproken dat we om 8:00 uur wilden vertrekken. Ze zouden tegen achten wel weer terug komen. Om 8:00 uur niemand te bekennen. Om 8:15 uur toch maar even gebeld en ze zouden er over 2 minuten zijn. 5 minuten later kwamen ze er dan uiteindelijk aan. Kortom, maak geen afspraken met de Tsjech…

Nadat de verbruikte elektriciteit was opgenomen en de toeristenbelasting was betaald kregen we nog een flesje Tsjechische wijn van de eigenaresse. Daarna zijn we om 8:30 uur in de auto gestapt om aan de terugreis te beginnen. Het regende al af en toe maar dat is niet zo heel erg op een reisdag.


Na dik 2 uur rijden hebben we Tsjechië al weer verlaten en rijden we Duitsland binnen. Bij Würzburg wordt het al wat drukker op de weg en komen we uiteindelijk in een file terecht voor wegwerkzaamheden. Na ongeveer twee tot drie kwartier stapvoets te rijden en af en toe stil te staan, kunnen we weer verder rijden richting Frankfurt. Onderweg af en toe een buitje regen gehad, maar verder overwegend goed weer gehad.

Om ongeveer 19:15 uur waren we weer terug in Swifterbant en hebben gelijk maar even wat boodschappen gedaan. Het is per slot van rekening toch zaterdag. Daarna de boel uitladen en op tijd naar bed. Hakt er wel in zon hele dag in de auto. Morgen komen de andere vakantie gerelateerde activiteiten wel weer aan bod: wasmachines met vakantiekleding, de opgestapelde mail en post doorkijken, reisverslag afmaken en wat al niet meer.


(Voor diegene die het tot zover hebben gelezen, proficiat. Je bent een van de weinigen :)

De laatste dag, de laatste foto's, de laatste slideshow...

1 opmerking:

Ben zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.