Zo post je een paar maanden niks, en nu staan er al weer een aantal artikelen op de weblog. Net als op het werk; rennen of vliegen. Thuis zitten we ook niet stil. Toen we ons huis kochten in 2004 wilden we in principe al wel een ander toilet. Maar ja, om een of andere reden toch maar niet gedaan. Nu moest het er dan toch maar eens van komen. Eerst de tegeltjes er maar van af bikken. In principe zou je ze er redelijk eenvoudig van af moeten kunnen tikken. Dat doen de diverse klusprogramma's op TV je echter geloven. Nou, die TV moet je niet te veel geloven.
De tegeltjes die bij ons op de muren zijn bevestigd zijn waarschijnlijk zwaar verankerd. In eerste instantie mezelf maar eens getransformeerd naar Klus van kabouter Plop. Eerst dapper begonnen met een hamer en beitel. Na anderhalf uur laagje voor laagje van een tegel af schrapen was ik 8 tegels verder...
Dat schiet dus niet erg op. Hier moet zwaarder geschut bij komen. Gelukkig dat mijn werkgever redelijk voorzien is van allerhande gereedschap en zo ook een luchthamer met beitels. Heb je ook nog wat te doen in je kerst-vakantie...
Met een loeiende compressor in de gang, oordoppen op m'n kop, handschoenen aan en een luchthamer in mijn handen konden de tegels toch bestreden worden. Maar ook met dit grove gereedschap hadden bijna alle tegels toch nog last van verlatingsangst. Doch één tegeltje was dapper genoeg om zelf van zes hoog naar beneden te springen, en zonder een schrammetje te overleven. In drie kwartier had ik nu 48 tegels al van de muren gekregen. Nog niet een gewenst gemiddelde maar toch beter dan met een hamer en beitel te werken.
Na twee dagen bikkerdebikbikken waren dan toch alle tegels en lijmlagen van de muren af.
Vandaag (maandag 5 januari) zijn andere mensen begonnen met het frezen en verplaatsen van de riolering. Nu afwachten hoe het er morgen weer uitziet...
Yes, eindelijk is ie dan binnen. Mijn Strobist Lightning Seminar DVD's. Acht DVD's vol met informatie over belichting van onze Strobist goeroe David Hobby.
We zijn nu meer dan een week verder en er is heul veul gedaan. Na het slopen is de loodgieter langs geweest om het riool en de waterleiding te verleggen en in te frezen. Als je de boel nog niet onder het stof had zitten, dan krijg je het nu wel... Maar goed, het moet ook wel wat worden...
Onze tegelzetter kan wel erg netjes werk leveren. Ik had zelf niet van die mooie rondjes kunnen maken zonder een aantal tegels te laten sneuvelen... Daarom ben ik ook maar ontwikkelaar geworden.
De tegelzetter had al gezegd dat er waarschijnlijk een paar tegels te weinig zouden zijn, omdat we toch wat hoger zijn gaan tegelen dan in eerste instantie berekend. Maar hij is druk aan het puzzelen geweest (5-sterren....) en tot onze verbazing is alles toch in een keer gelukt. Hij heeft een halve vloertegel en een klein stripje van de wandtegels overgehouden. Kortom, we hebben aardig straks gepland :)
Gisteren (maandag) hebben ze alles gemonteerd en ingevoegd (maar dan in omgekeerde volgorde...).
En het resultaat mag er zijn wat ons betreft. Wij vinden het tenminste erg mooi geworden ook met de kleine strips. En nu maar hopen dat we er veel mogen .......................
Zo post je een paar maanden niks, en nu staan er al weer een aantal artikelen op de weblog. Net als op het werk; rennen of vliegen. Thuis zitten we ook niet stil. Toen we ons huis kochten in 2004 wilden we in principe al wel een ander toilet. Maar ja, om een of andere reden toch maar niet gedaan. Nu moest het er dan toch maar eens van komen. Eerst de tegeltjes er maar van af bikken. In principe zou je ze er redelijk eenvoudig van af moeten kunnen tikken. Dat doen de diverse klusprogramma's op TV je echter geloven. Nou, die TV moet je niet te veel geloven.
Met een loeiende compressor in de gang, oordoppen op m'n kop, handschoenen aan en een luchthamer in mijn handen konden de tegels toch bestreden worden. Maar ook met dit grove gereedschap hadden bijna alle tegels toch nog last van verlatingsangst. Doch één tegeltje was dapper genoeg om zelf van zes hoog naar beneden te springen, en zonder een schrammetje te overleven. In drie kwartier had ik nu 48 tegels al van de muren gekregen. Nog niet een gewenst gemiddelde maar toch beter dan met een hamer en beitel te werken.
Vandaag (maandag 5 januari) zijn andere mensen begonnen met het frezen en verplaatsen van de riolering. Nu afwachten hoe het er morgen weer uitziet...
Op de valreep van 2008 heeft Esmee toch nog besloten om oud en nieuw samen met haar papa en mama te vieren. Op 28 december zag ons kleine nichtje Esmee Jantine Dana - na wat vertraging - het levenslicht.
Op de website van PrakArt.nl staan nog een paar andere foto's. (Sorry Margreet, maar kon het niet laten...)
Ten eerste wensen we iedereen een gelukkig en gezond 2009 toe. Dat het maar een goed fotografisch jaar mag worden, en uiteraard ook op alle andere vlakken.
