Weekendje Garderen

Even een weekendje er tussen uit. Af en toe is dat best lekker. Even loskomen van de dagelijkse sleur en verplichtingen en even in een andere omgeving zijn. Het hoeft niet eens zo ver weg te zijn, zoals nu naar Garderen op de Veluwe. Lekker dicht bij, dus niet veel reistijd.

Mijn schoonouders gingen een weekje naar dit huisje en hadden ons uitgenodigd om het weekend langs te komen. Dat laten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen... Enige nadeel is dat de fietsen dan mee moeten :) (Ja, ik ben best sportief. Heb jarenlang live de Grand Prix Formule 1 gekeken. Daarvoor moet je er 's nachts ook uit!)

De Veluwe vind ik erg mooi. Vooral als je zelf in Flevoland woont. De bossen zijn heerlijk, en ja, zelfs om doorheen te fietsen...





Op het park Kastelenhof waar het huisje zich bevindt, lopen er ook kippen rond. Zo heb je nog een landelijk gevoel ook nog :) Helemaal geweldig voor Amber natuurlijk die de kippetjes wel stukjes brood wil geven. (Nee, ik ga niet vermelden dat moeders een harde gil gaf toen een kip het brood uit haar hand pikte...)

En als ze er als de kippen bij zijn, dan is er ook altijd een haantje de voorste... Een paar zelfs.

Op zich heeft zo'n haan best wel mooie veren met bijzondere kleuren. Helaas wou hij niet al te lang voor mij gaan poseren.

En als je dan kippen hebt, dan moeten er ook wel draai- en wipkippen zijn. Ook die kippen vond Amber best interessant, getuige de onderstaande foto.

En ja, uiteraard hebben we nog meer foto's. Het is wel een beetje een weekendje weg geweest met veel foto's van Amber. Maar ja, dat mag toch ook wel als je zo trots op je dochter bent? Het was een erg leuk en lekker weekendje weg wat we zeker nog een keertje moeten doen.

De overige foto's zijn weer te vinden op deze link naar PrakArt.nl.

Vakantie 2011 - Kos - Griekenland

Afgelopen zomervakantie is het er dan toch van gekomen. Voor het eerst vliegen met onze kleine meid en wel naar Griekenland, naar het eiland Kos. We zijn vanaf Eelde gevlogen en daar hebben we ook bewust voor gekozen.

Vooral met een kleine meid van 18 maanden willen we niet urenlang op Schiphol ronddwalen. Eelde is erg gemoedelijk en je bent direct je koffers kwijt (nee, niet verloren, gewoon netjes afgestaan...). Nadeel is echter wel dat we eerst naar Eindhoven zijn gevlogen alwaar de mensen die uit Griekenland kwamen nu uit konden stappen waarna wij door vlogen naar Kos.

In het vliegtuig verliep alles prima en viel ons reuze mee. Je weet eigenlijk niet wat je te wachten staat met zo'n kleine. De drukverschillen kunnen wij als 'grote' mensen wel behappen door even extra te slikken. En je wilt niet graag dat je dochter pijn aan haar oortjes krijgt. Van het opstijgen van het vliegtuig was ze niet echt onder de indruk, dat terwijl we toch redelijk rap de lucht in waren.

We vlogen 's middags en kwamen pas na nog een uur in de bus gezeten te hebben rond 22:30 uur lokale tijd aan (zit een uur verschil in). Alleen in de bus heeft Amber even geslapen, dus complimenten dat ze het zo goed heeft volgehouden.

(Dit wordt weer een veel te lange blog en dat was niet de bedoeling.)

Verder hebben we dagelijks lekker bij het strand gelegen wat direct achter het hotel lag. Ook waren er drie zwembaden aanwezig; een peuterbadje, soort van wedstrijdbad en een groot achtvormig bad. De zee was nog wel wat spannend, maar ook wel interessant. Het peuterbadje daarentegen was helemaal geweldig en na een paar dagen was ze helemaal gewend aan het water en aan de andere kindjes. Speelgoed werd al algemeen gedeeld met een ieder, alleen het eruit krijgen van Amber was een probleem. Ze wou er nooit uit...

Op het strand was het dagelijks ritueel het volgende. Als we aankwamen ging Amber uit de buggy, legden papa en mama hun handdoeken op het strand, stapte Amber met haar zandvoetjes over papa's handdoek heen om vervolgens met de keien en het zand te gaan spelen... Ach... 't is vakantie....

Ook hebben we nog fietsen gehuurd en zijn we nog wezen fietsen op Kos en onder andere naar Kos Stad geweest. Over het weggedrag van de Grieken wil ik niks kwijt, maar dat is het zelfde niveau als hun financiën...

Helaas moesten we ook weer een keer naar huis, maar nu hadden we als voordeel dat we direct naar Eelde vlogen zonder tussenstop in Eindhoven. Daar werden we weer opgewacht door opa en oma om vervolgens weer lekker naar ons eigen huisje te gaan. :)

We hebben nog meer foto's (uiteraard...) en die zijn weer in deze slideshow te zien...

Een sprookje...

Het is vakantie dus dat betekent even niet aan het werk maar leuke dingen doen :) Op 3 augustus zijn we met opa en oma naar het Sprookjeswonderland in Enkhuizen geweest. Een mooi park waar de kleintjes van kunnen genieten. En niet alleen de kleintjes, ook papa's vinden het erg leuk. Diverse attracties, speeltoestellen (waaronder een heule grote glijbaan...), dieren en niet te vergeten veel kabouters zijn dan ook overal te vinden.


Amber vond het allemaal heel erg leuk en keek haar blauwe oogjes uit. De kabouterhuisjes zijn ook precies haar van haar formaat. Niet die van papa... die moet nog al veel bukken en oppassen dat ie z'n kop niet stoot. Maar dat is maar bijzaak.


Gelukkig hebben we maar eventjes wat regen gehad en voor de rest was het prima weer. Een ideale dag om naar dit leuke park te komen. Het is mij helemaal niet tegengevallen, in tegendeel zelfs, we gaan er zeker nog een keer heen. Het is een ruim park waar je je de hele dag kunt vermaken (en de kinderen ook...)

Zoals gewoonlijk hebben we nog meer foto's gemaakt en die zijn in de volgende slideshow te vinden. De foto's van Sprookjeswonderland in Enkhuizen. Een aanrader...

Jaarlijks ICT Herfst BBQ

Na de grote Farewell ICT BBQ van vorig jaar is er veel gebeurd bij Huisman. De reiger is van z'n nest geschopt, een aantal collega's zijn weg en alweer vervangen door anderen en ook ikzelf ben weer terug van weggeweest.

De traditie van de jaarlijkse BBQ van de ICT afdeling van Royal Huisman zijn echter wel weer in ere hersteld en dit keer was de familie Wobben de gastheer en -vrouw.

De afgelopen weken waren best aardig te noemen (qua weer dan...) maar helaas zijn de weergoden uitgerekend dit weekend op vakantie. Niet echt iets voor een barbecue dus. Maar we laten ons niet zo uit het veld slaan en Jeroen had dan ook een grote (zeer degelijke) partytent gehuurd met daarbij een heerlijke terrasverwarmer. Niet milieuvriendelijk, maar wel lekker warm :)

Het vlees werd al snel op de BBQ gegooid en onder toeziend oog van Henk en Lambertus werd alles goed doorbakken en virusvrij gemaakt. De kinderen konden nog lekker spelen in de tent en af en toe even een ommetje maken in de groentetuintjes die achter het huis liggen.

En we weten nu ook waarom Jos basgitaar is gaan spelen en geen leadzanger is geworden bij de band. Ik denk dat Jeroen en Inge de komende tijd geen last meer zullen hebben van katten....







Verder willen we Jeroen en Inge via deze onsympathieke weg nog heel hartelijk danken voor de gastvrijheid die zij hebben getoond en de uitstekende verzorging van de gehele barbecue.

Meer foto's zijn te vinden in de slideshow welke op de site van PrakArt Photography te vinden zijn. Of gewoon op deze link klikken...

My First Wedding... (en wat er verder heeft mee gespeeld)

Soms komen er dingen op je pad waar je eigenlijk geen nee tegen kunt zeggen. Zo ook vorig jaar ergens in de zomer, toen Hendrik en Lianne bij ons op visite kwamen.  Hendrik is de oudste zoon van onze buren en met Lianne heb ik al eens een fotoshoot gehouden. Ze zeiden dat ze het komend jaar gingen trouwen (gefeliciteerd) en of ik hun trouwdag wilde vastleggen.


...

En dan is het even stil...

De Achtbaan
De achtbaan in je hoofd begint te rijden en vliegt er van alles door je hoofd. Ik ben al een aantal jaren bezig in de fotografie en heb al wel een aantal opdrachten gehad, voornamelijk van bekenden en via-via, maar een huwelijk fotograferen is toch wel degelijk andere koek. Tot die tijd heb ik mezelf ook altijd voorgehouden dat ik dat niet zou doen; er hangt erg veel van zo'n opdracht af. Je kunt het niet even over doen, op de juiste moment klaar staan en zorgen voor backup spullen. Je moet er niet aan denken dat je camera er mee ophoudt tijdens de belangrijke ceremonies. "Ja sorry mensen, even wachten hoor, m'n kaartje is vol..." of "Oeps, ik had 'm nog op JPG small staan... hihi". Dat wordt niet echt op prijs gesteld neem ik aan.

En toch heb ik ja gezegd. Waarom? Ik ben op een punt in m'n leven aangekomen waarop je je gaat afvragen wat je nu daadwerkelijk wil. Een draaiende kompas die z'n noorden zoekt. Fotografie is al lange tijd een hobby, een passie en is uiteindelijk chronisch geworden. Een virus dat zich diep nestelt en niet weg gaat. Da's op zich geen probleem want ik vind het een prettige aandoening met misschien wat kostbare bijwerkingen.

Dit is dus een mooie aangelegenheid om te kijken of ik hier mijn inkomen uit kan en wil halen, want daar doe je het uiteindelijk toch voor. Uiteraard moet je wel plezier hebben in je werk, maar de hypotheek moet ook ergens van betaald worden. Maar er zijn zo veel manieren om in de fotografie werkzaam te zijn. Trouwreportages bijvoorbeeld zullen er volgens mij altijd wel blijven, omdat men dit toch vastgelegd wil hebben en het aantal huwelijken stijgt ook weer. Dus wat dat betreft zal daar de komende jaren wel werk in blijven. De grote vraag is echter of dit iets is wat mij ligt? Niet geheel onbelangrijk... En wat is een beter manier dan het zelf te ervaren? Een mooie mogelijkheid die ik dus met beide handen heb aan kunnen grijpen.

Vooraf
Voor deze reportage heb ik nog wel even geinvesteerd in een nieuw objectief, namelijk de Nikkor 24-70mm f/2.8. Ik heb de 18-70mm wel, maar was toch op zoek naar een wat sneller objectief en dat is deze 24-70mm ook zeker. Zeer tevreden ben ik er dan ook mee, zeker als je de scherpte hebt gezien. Het is veel geld, maar het is het dan ook dubbel en dwars waard.

Voorafgaand hebben we samen met het bruidspaar een paar keer de planning van de dag doorgesproken en dat is erg prettig. Je loopt dan niet, of zo min mogelijk, tegen verrassingen aan. Vooral als je naast het burgerlijk huwelijk nog een kerkelijk huwelijk hebt en daarbij de bruid ook nog eens in het onderwijs zit! Dat wil dus meestal zeggen dat de kinderen van de klas ook nog wat gaan doen :) Gegarandeerd een heleboel gebeurtenissen.

Paar dagen van te voren al druk bezig met de voorbereidingen en dan met name de spullen. Accu's van de camera's opladen, batterijen voor de flitsers opgeladen, en nog een tweetal setjes er bij gekocht (off-topic: Hama 2700mAh NiMH, werken perfect), extra CF-kaartje van 16GB er bij en alle kaartjes formateren. Genoeg brandstof in de auto; check, en nog meer van dat soort activiteiten.

Weersverwachting nog even checken.... oeh.... hmmm, da's iets minder... 30 weken mooi weer geweest en nu komen de buien... 90% kans op regen. En bedankt Paulus Pietsma... Hopen op het beste, je kunt niet alles in de hand hebben. De trouwdag zelf begon inderdaad met een fikse regenbui, maar dat was gelukkig van korte duur. De rest van de dag waren het over het algemeen ook korte buien dus geen langdurige regen gelukkig.

Dé dag
De bruidegom was 's ochtend naar zijn ouderlijk huis gekomen (onze buren) dus heb ik daar eerst foto's gemaakt. Het gaat die dag dan misschien wel om de bruid, maar als je wat foto's van hem hebt is dat altijd weer een pré. Daarna ben ik naar de bruid gegaan om de voorbereidingen daar vast te leggen, want dat zijn de foto's die je echt moet hebben.

De fotoshoot hebben we in het Wisentbos gedaan waar je erg veel mooie plekken hebt. Het bruidspaar had zelf al een paar plekjes aangewezen waar ze de foto's graag wilden nemen. Zeker een plek om terug te keren, met of zonder camera.

's Middags in het gemeentehuis was ik alvast even vooruit gereden en was ik in de gelegenheid om mij nog even voor te stellen aan de BABS en de bode en dat ik na het tekenen van de trouwakte deze nog even wilde pakken om het apart op de foto te zetten. Is wel zo netjes en weten zij ook gelijk waar ze aan toe zijn.

Na het gemeentehuis direct door naar de kerk (350m verder) waarbij er net een wolkbreukje moest komen. Dus de laatste 50 meter een redelijk nat pak gekregen. (Hardlopen maakt dan ook niet uit, je wordt hoe dan ook nat...) Gelukkig was ik er op voorbereid en kon ik binnen de camera nog even afdrogen - altijd een theedoek in je fototas hebben... Het levert trouwens wel leuke foto's op; een ceremoniemeester en vader van de bruidegom die als verzopen katjes aan komen lopen met daarachter de lachende moeders onder een paraplu. Verschil moet er zijn...

Vooraf ook nog even voorstellen aan meneer pastoor en de 'intocht' van het bruidspaar vastleggen. De kinderen van school hadden hier een belangrijke rol namelijk het vasthouden van de bogen. Verder gebeurt er natuurlijk weer veel tijdens de kerkdienst en dat moet ook allemaal vastgelegd worden. Goed opletten en vooraf de liturgie doornemen :)

Daarna was het weer wat rustiger en vertrok het bruidspaar naar de feestlocatie De Oase aan het Drontermeer waar we de foto's van de daggasten hebben gemaakt. Gelukkig klaarde het weer wat op en ziet het er allemaal wat vrolijker uit. Daarna zijn wij eerst richting huis gegaan om alvast de foto's veilig te stellen. (Kopiëren naar externe harde schijf, daar weer een backup van gemaakt en dan pas de kaartjes  formateren...)

Rond 19:00 uur zijn we weer richting de feestlocatie gegaan omdat om 19:30 uur de ijsbruidstaart werd aangesneden. Ook hier moeten er uiteraard foto's van gemaakt worden. In de tussentijd ook nog een paar extra foto's gemaakt van het bruidspaar omdat het avondlicht wel erg mooi begon te worden. Vanaf 20:00 uur begon het feest los te barsten en dat duurde nog tot in de kleine uurtjes.

Het fotoboek
De volgende dagen heb ik gebruikt om de eerste geselecteerde foto's te bewerken. Niet veel; kleur, contrast etc. Daar gaat ook nog wel veel tijd in zitten, maar wel erg leuk :) Ze wilden ook graag een trouwalbum hebben dus daar heb ik me ook verder in verdiept. Om het al zo lange verhaal niet nog veel langer te maken houd ik het hier dan wat kort. Ik ben dus uitgekomen bij het fotoalbum van Profotonet waarvan ik een voorbeeldboek heb gezien op de Professional Imaging beurs in Nieuwegein. Ik was onder de indruk van de kwaliteit.

Het meest lastige is wel het uitzoeken van de foto's. Van de ruim 1200 foto's die ik gemaakt heb, had ik er na een eerste selectie nog 345 over. Hier uit moest ik weer een selectie maken voor in het boek, en da's geen makkelijke opdracht. Uiteindelijk zijn we op 147 foto's uitgekomen verdeeld over 60 pagina's, Zoals eerder al gezegd is, staat de bruid voor de klas in het basisonderwijs, dus dan heb je naast de foto's voor het burgerlijk huwelijk, het kerkelijk huwelijk ook nog eens foto's waarbij de kinderen een rol spelen. En uiteraard horen deze ook in het boek. En je hebt maar maximaal 60 pagina's! Dus dat is puzzeltijd...

Uiteindelijk is alles wel gelukt al viel het best tegen. Ook de juiste pagina indelingen zoeken / maken kostte wel veel tijd, aangezien de meeste standaard templates niet mijn stijl - of die van het bruidspaar - was. Dit heeft wel weer als voordeel dat bij een eventueel volgend boek dit niet meer gemaakt hoeft te worden.

De afdrukkwaliteit van het Profotonet Album vond ik geweldig. Ik heb voor het iets matte Fuji Lustre papier gekozen omdat ik het glanzend papier niet mooi vond en minder spiegelt. Hierdoor kun je het boek beter bekijken zonder hinderlijke schitteringen. (De foto's schitteren al van zich zelf...) Ook de layflat methode van inbinden vind ik erg mooi omdat het opengeslagen boek dan mooi vlak blijft liggen en niet spontaan dicht wil klappen en je de foto's ook over de pagina's heen kun laten lopen. Ook de wit lederen omslag komt mooi tot zijn recht.

Conclusie
Het is een lang epistel geworden, maar het was ook een belangrijke gebeurtenis. Zowel voor het bruidspaar als ook voor mijzelf. Het bruidspaar was zeer tevreden met wat ik heb neergezet en ook vanuit andere hoeken hoor je veel complimenten. Dat is wel erg prettig voor je ego.

En is mijn kompas nu een beetje rustig en wordt het noorden wat helder? Aan de ene kant wel. Ik heb het wel als zwaar ervaren, maar ook erg leuk om te doen. Het belangrijkste is dat ik ook hier weer veel van geleerd heb. Heb je fouten gemaakt? Zeker. Zijn er dingen die je eventueel een volgende keer anders zou doen? Ook dat zeer zeker. Maar zolang je dat zelf maar inziet kun je er alleen maar van leren. Zou je hier je geld mee willen verdienen? Ook dat wil ik wel. Als ik met de fotografie bezig ben, haal ik daar voldoening en energie uit. Zelf mijn directe omgeving merkt dat...

En wanneer begin je nou voor jezelf dan?!?!? Tja... Hallo, mag ik mij even voorstellen; Twijfel Ties... Genoeg redenen waarom ik het niet zou moeten doen. Je begint hier een bedrijf met alles wat daar bij komt kijken, de leuke maar ook de minder leuke kanten. Als je er succesvol (wat is succes???) in wilt stappen moet je er ook erg veel tijd in stoppen en dat is iets wat mij nog wel ontbreekt (vooral nu met de ietwat gewijzigde toekomst...). Wie is je doelgroep, waar zijn die te vinden, en zijn die überhaupt te vinden, in de regio of ver weg? Wil je full- of parttime werken met een werkgever ernaast, de hypotheek moet wel iedere maand voldaan worden.

Ik denk ook dat het belangrijk is om een eigen visie en stijl te ontwikkelen. Heb ik die al? Ik denk het nog niet. Misschien dat ik al wel een aantal punten heb die wel wat kenmerkend zijn voor mij, maar om te spreken van een stijl; nee. Maar de meeste fotografen doen er dan ook jaren over om een eigen stijl te creeeren, dus ik heb nog wel even. Alhoewel, ik ben al wel een aantal jaren bezig... hmmm

Ik zit dus nog steeds in een achtbaan en het einde is niet duidelijk in zicht. Waarschijnlijk dat ik moet kiezen tussen blijven zitten en kijken wanneer het stopt, of ergens halverwege gaan uitstappen. Dat zal niet makkelijk worden, maar dat is met niets in het leven. Misschien dat iemand mij een flinke schop onder m'n kont moet geven en mij uit die wagen moet donderen. Misschien is dit niet het juiste moment, maar wanneer is het dan wel? En als ik het nu niet doe krijg ik er later misschien spijt van... Dus kan iemand bij mij die knop even aanwijzen, zodat ik hem om kan zetten???? Bij voorbaat dank...

To be continued...


P.s. Voor een ieder dit tot hier is gekomen met lezen mijn oprechte dank voor de genomen moeite...

Verjaardagsfeestje bij Brennels Buiten

Vorige week zondag 8 mei (moederdag) vierde mijn schoonzusje haar 40e verjaardag bij Brennels Buiten in Marknesse. Wij waren toevallig ook aanwezig en hebben een "paar" foto's gemaakt van het festijn. Het was gelukkig prachtig weer dus konden we heerlijk op het terras verblijven. Ook was er de mogelijkheid om te kanoën en te zwemmen wat ook door velen werd gedaan. Het terrein van Brennels Buiten is erg uitgebreid en je kunt ook overal heen en wat doen. (Of je gaat lekker op het strandje liggen niksen, ook prima...)

Ook een liggende boomstam over het water is altijd verleidelijk voor jongens. Maakt niet uit hoe oud ze zijn. En geef toe, wie wil het nou niet. Neen, ik zelf heb het niet geprobeerd, een natte camera is mij toch iets te veel van het goede...

Er waren gelijk al mensen die in een van de twee beschikbare kano's sprongen en een tochtje waagden. Ook onze dochter Amber vond het geweldig. Nee, ze heeft geen zwemvest aan, want die was nog veeeel te groot. Dan maar voorzichtig peddelen.

Het zijn niet altijd de vrouwen die het presteren om de 5 meter de kano in het riet te laten belanden. Sommige bepaalde heren (wij noemen geen namen hoor Henk...) kunnen er ook wel wat van. En dan is uiteraard die vervelende cameraman weer aanwezig om het vast te leggen. Da's nog niet zo erg, maar het publiceren daarvan.... Ach, leedvermaak is ook vermaak en mijn tijd komt nog wel.

Soms zijn er echter van die momenten dat je denkt, dit moet wel verkeerd aflopen. De vraag is dan alleen nog wanneer gebeurt het dan. Duurt het nog een half uur, of misschien langer? In dit geval hoefden we niet lang te wachten. Net goed en wel van de wal af en....

... het geploeter en geplons is begonnen. Dankzij een liefhebbende broer die de kano een beetje (veel) laat schommelen en een kennis die nog een beetje meehelpt, ligt een redelijk stabiele kano zo ondersteboven. Het is ze weer gelukt. Na een aantal minuten zijn alle drenkelingen toch weer op het droge gekomen en van de schrik bekomen. Gelukkig dat van te voren al was gezegd dat er droge kleren voor de kinderen meegenomen moest worden. Komen we vanzelf weer op de vraag wat de leeftijdgrens van "kind zijn" is. Sommige mensen blijven kinderen :) Maar gelukkig scheen het zonnetje nog volop en was het lekker warm, dus na een uurtje was iedereen weer redelijk opgedroogd.

Na dit hele spektakel was er nog een heerlijke barbecue waarbij de innerlijke mens nog eens goed werd verwend. Al met al een hele leuke dag die nog bij menigeen in het geheugen blijft hangen. En Amber, vonden we het leuk? Denk het wel hè :)

Uiteraard zijn er meer foto's gemaakt van dit alles. 80% van de foto's kon niet echt door de beugel, dus blijft het maar bij deze "kleine" selectie die hier te vinden is... (Het is helaas nog Flash, dus niet op een iPad te bekijken.)

Paaseieren zoeken

Het is weer zover. Tweede Paasdag en een demente paashaas die niet meer weet waar hij de eieren neer heeft gelegd en daarbij de hulp in heeft geschakeld van de kinderen om de eieren weer te vinden. Op camping De Abelen in Swifterbant was het vandaag dus weer zover en een hoop kinderen met ouders en of grootouders en of vrienden of whatever hadden zich weer om 11:00 uur bij de poort verzameld.

Nadat de hekken waren geopend kon iedereen twee eieren zoeken en vervolgens bij de Paashaas laten zien voor een grote chocoladen haas. Ook Amber deed dit jaar mee en al snel vonden we twee eieren (met dank aan de EHBO).

Zo, ik heb een paashaas gescoord bij de paashaas...

Je wordt er wel een beetje moei van, van al dat zoeken

Ook Daniël en Maries waren zoals elk jaar weer bij het eieren zoeken aanwezig en mochten bij de paashaas komen.

We hebben nog wat meer foto's gemaakt en deze staan in deze slideshow...

Een jaar voorbij

Het is alweer 12 maanden geleden dat onze dochter Amber is geboren. Wat gaat de tijd toch snel en wat kan er in en jaar veel gebeuren. Ligt ze een jaar geleden nog hulpbehoevend in je armen, nu stapt ze al in het rond. Weliswaar nog aan je vingers (voor de veiligheid dan) maar ze heeft al een aardig willetje waar ze heen wil stappen. Nog even en dat gaat ook vanzelf (scheelt weer rugklachten voor papa en mama...).

Je eerste verjaardag blijft een bijzondere dag en dat hebben we dan ook gevierd met familie, vrienden en buren. Het was een gezellige drukte waarbij er aardig wat cadeautjes zijn geschonken. Weer veel speelplezier dus. Het is dan ook erg vervelend om samen met Amber te moeten spelen met al dat leuks...

Een heel nieuw jaar voor de boeg met heel veel nieuwe mogelijkheden en ontwikkelingen. Waar zullen we bij je tweede verjaardag staan. Een driewieler, een fiets, of moet papa alvast sparen voor je rijbewijs :s

Lekker taart eten.

[Update: Link werkte niet.... nu wel weer...]
Meer foto's van haar verjaardag staan weer in een slideshow.

Tweetmeet bij Frank Doorhof, Studio FD.

Een tijdje geleden vroeg de Emmeloordse fotograaf Frank Doorhof via Twitter of er belangstelling was voor een samenkomst van medefotografen of geïnteresseerden in de fotografie en zo was afgelopen zondag de eerste zogeheten "Tweetmeet" (Twiet-miet) een feit. Rond 12:00 uur werden we verwacht in de Studio van Frank en uiteindelijk hadden er ongeveer 20 personen zich aangemeld.

Na een warm welkom met dito koffie zijn we richting Urk gereden al waar we begonnen met foto's maken. Frank had Alice als model voor deze Tweetmeet geregeld en deed perfect haar werk. Na een week van regen was het vandaag trouwens erg goed weer met het zonnetje er bij, maar qua temperatuur en wind viel het niet echt mee, dus wel petje af voor Alice.

Ook wij mochten gebruik maken van de flitsset (Elinchrom Quadra) die Frank had meegenomen, en ja, dat is best mooi spul... Na de haven zijn we naar de vuurtoren gegaan om daar meer foto's te maken.

Benny is actie...

Na een uurtje uitgewaaid te zijn, hebben we de auto weer gepakt om weer terug te gaan naar de studio alwaar we verrast werden met een lekker bakje soep. In de studio gingen we verder met foto's maken wat weer erg leuk was. Hieronder een aantal voorbeelden..

Na wat hapjes en drankjes en Frank z'n fust met bier leeggemaakt te hebben werd het al weer gauw 18:00 uur waarna we weer huiswaarts gingen. Wat mij betreft was het een geslaagde (mid)dag waarin ik toch wel weer een aantal dingen heb opgestoken en weer nieuwe mensen heb ontmoet. Oh ja, en dat Frank een enorme droogkl*** is :) En da's alleen maar positief.

Tot de volgende Twietmiet!

Gelukkig Nieuwjaar!

Een heel gelukkig en voorspoedig Nieuwjaar toegewenst voor een ieder die het maar wil hebben. Het is alweer 2011 en 2010 is voorbij gevlogen. Er is heel veel gebeurd in het voorbije jaar en we proberen op fotografisch gebied weer wat actiever te worden.

De jaarwisseling hebben we rustig doorgebracht met uiteraard de Top 2000, lekker eten en drinken en om 0:00 uur natuurlijk het vuurwerk. Ook dit jaar moesten we wel een paar foto's maken (alleen al om te kunnen zeggen dat ik jaar in, jaar uit foto's maak....).

Gelukkig was het weer ons dit jaar weer goedgezind en was het niet mistig, geen regen en geen kneiterharde storm. Hieronder staan nog een paar foto's van het vuurwerk. Amber sliep er redelijk doorheen, totdat er een niet-al-te-legale 100.000 klapper twee straten verder tot detonatie werd gebracht. Kon ze verder ook even van het vuurwerk genieten en dat vond ze best interessant.

Iedereen een succesvol 2011 toegewenst en hopelijk tot de volgende blogpost.